କଣ ଅଟେ ରାମଙ୍କ ନାଁର ମହିମା , ଜାଣନ୍ତୁ ଏହି ଦୁହେଁ ଅକ୍ଷରରୁ କେଉଁ ରହସ୍ୟ ଅଛି ଲୁକ୍କାଇତ..
ଆମର ବୈଦିକ ପୁରାଣ ଓ ଧର୍ମ ଶାସ୍ତ୍ରର ଅନୁସାରେ ଅନାଦିକାଳ ରୁ ଜୀବନର ସବୁ ବାଧାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାପାଇଁ ଯିଏ ବି ରାମ ନାଁ ସ୍ତୁତି କରିଛନ୍ତି , ସେ କେବେ ବି ଜୀବନରେ କେଉଁ ପ୍ରକାରର ନିରାଶା ମିଳିନଥାଏ , ଏହି ଦୁଇ ଅକ୍ଷରର ନାଁ ନୁହେଁ ବରଂ ସଚ୍ଚା ମୋତି ଅଟେ ଯାହା ଅନ୍ୟ କେଉଁ ବି ହୀରାରୁ ଅମୁଲ୍ୟ ଅଟେ, ରାମନାମ ବଡ ଚମତ୍କାରୀ ମନ୍ତ୍ର ଅଟେ , ସାଧାରଣ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏହି ରାମ ନାମର ମନ୍ତ୍ର ଯାହା ଶକ୍ତି ଲୁଚି ରହିଛି ସେ କେଉଁ ଜିନିଷରୁ ମିଳି ପାରିବ ନାହିଁ ।ଆଜି ଆମେ ଏହି ଦୁଇ ଅକ୍ଷରର ରାମ ନାମ ମହିମା ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଯାଉଛୁ ,ଓ ଏହା ସହ ଯୋଡି ହୋଇଥିବା କଥା ବି କହିବୁ, ଏହା ଏକ କଥା ଅଟେ କବୀରଜୀଙ୍କ ପୁଅ କମାଲଙ୍କ, ଥରେ ଯେବେ ରାମ ନାମ ପ୍ରଭାବରୁ କମାଲଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏକ କୋଢିର କୋଢ ଦୁର ହୋଇଗଲା ତେବେ କମାଲ୍ ଙ୍କୁ ଲାଗିଲା କି ରାମ ନାମ ମହିମା କୁ ବୁଝିସାରିଛି, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ଏହି କଥାରୁ କବୀରଜୀ ବିଲକୁଲ ବି ପ୍ରସନ୍ନ ହେଲେ ନାହିଁ , ଓ ସେ କମାଲଙ୍କୁ ତୁଳସୀଜୀଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଦେଲେ ।
ଯେବେ କମାଲ୍ ତୁଳସୀ ଜୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ ସେ ଏକ ତୁଳସୀର ପତ୍ରରେ ରାମନାମ, ଲେଖିଲେ ଓ ସେହି ତୁଳସୀ ପତ୍ରକୁ ଜଳରେ ଦେଇଦେଲେ , ଓ କେବଳ ସେହି ଜଳରୁ ଯେଉଁଥିରେ ତୁଳସୀଦାସ୍ ଜୀ ରାମ ନାମ ଲେଖିକରି ଏକ ପତ୍ର ଦେଇଥିଲେ , ଓ ସେ ତୁଳସି ପତ୍ରରୁ ସେ ୫୦୦ କୋଢିକୁ ଠିକ୍ କରିଦେଲେ , ତେବେ କମାଲ୍ ଙ୍କୁ ଲାଗିଲା କି ଭଲ ରାମ ନାମର ଏତେ ମହିମା ଅଛି ଓ କମାଲ୍ ଏହା ବୁଝିବାକୁ ଲାଗିଲେ କି ତୁଳସୀପତ୍ରରେ ଥରେ ରାମନାମ ଲେଖିକରି ତାହାକୁ ଜଳରୁ ୫୦୦ କୋଢିକୁ ଠିକ୍ କରାଯାଇ ପାରିବ ରାମନାମ ଏତେ ମହିମା ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଏହାପରେ ବି କବିରଜୀ ନିଜ ପୁତ୍ରଙ୍କ ଠାରୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେଲେ ନାହିଁ ଓ ସେ କମାଲ୍ ଙ୍କୁ ପଠାଇଦେଲେ , ସନ୍ତ ସୁରଦାସ ଙ୍କ୍ ପାଖକୁ । ଯେବେ କମାଲ୍ ସନ୍ତ ସୁରଦାସ୍ ଜୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ ତେବେ ସେଠାରେ ସେ ଦେଖିଲେ କି ସୁରଦାସ୍ ଜୀ ଗଙ୍ଗାରେ ବହୁଥିବା ଏକ ଶବର କାନରେ କେବଳ ରାମ ନାମ ଶବ୍ଦ ଉଚ୍ଚାରାଣ କଲେ , ଯାହା କି ମୃତ ବି ଜୀବିତ ହୋଇଯିବ, ତେବେ କମାଲ୍ ଭାବିଲେ କି ରାମ ଶବ୍ଦ ଏତେ ଶକ୍ତି ଅଛି, କି କେଉଁ ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତି ବି ଜୀବିତ ହୋଇପାରିବ , ଓ ପ୍ରାଣ ଦେଇପାରେ , ଓ ଏହି ରାମ ଶବ୍ଦର ମହିମା ଅଟେ ।
ତେବେ କବୀର ଜୀ ନିଜ ପୁତ୍ରକୁ କହିଲେ ଏହା ବି ନୁହେଁ କି ରାମ ନାମ ମହିମା କାହିଁକି ଏତେ କମ୍ ଅଛି ,ରାମ ନାମ ଏହି ଶବ୍ଦ ମହିମା ନିଜ ପୁଅ କୁ ବୁଝାଇଲେ ଏହି ରାମ ନାମ ମହିମା ଏତେ ଅଛି କି ଏହାର କୌଣସି ବର୍ଣ୍ଣନ କରିପାରିବା ନାହିଁ ସେ କହିଲେ କି ଭୁକୁଟି ବିଳାସ ସୃଷ୍ଟି ଲୟ ହୋଇ, ଯାହା ଭୁକୁଟି ବିଳାସ ମାତ୍ର ପ୍ରଳୟ ହୋଇପାରେ, ସେଥିରୁ ନାମର ମହିମା ବର୍ଣ୍ଣନ ତୁମେ କଣ କରିପାରିବ , ତୁଳସୀଦାସଜୀଙ୍କ କହିବା କଥା କି ରାମ ବ୍ରହ୍ମ ପରମାର୍ଥ ରୁପା, ଅର୍ଥ୍ୟାତ୍ ବ୍ରହ୍ମ ହିଁ ପରମାର୍ଥ ପାଇଁ ରାମ ରୁପ ଧାରଣ କରିଥିଲେ , ରାମନାମ ଔଷଧୀ ଖରି ନିୟତ ସେ ଖାୟ, ଅଂଙ୍ଗରୋଗ ବ୍ୟାପେ ନହିଁ , ମହାରୋଗ ମିଟ୍ ଯାଏ ,
ଥରେ ସମୁଦ୍ରତଟରେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ବସିଥିଲା , ଯିଏ କି ବହୁତ ଚିନ୍ତାରେ ବୁଡି ରହିଥିଲା , ସେହି ସମୟରେ ସେପଟେ ବିଭିଷଣ ବାହାରିଲେ , ସେ ସେ ଚିନ୍ତାରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ପଚାରିଲେ କଣ ଭାଇ ତୁମେ କେଉଁ କଥାକୁ ନେଇ ଚିନ୍ତାରେ ବୁଡି ରହିଛ, ତେବେ ସେ ବିଭିଷଣକୁ କହିଲେ କି ମୋତେ ସମୁଦ୍ର ପାର୍ ଯିବାର ଅଛି କିନ୍ତୁ ମୋ ପାଖରେ ସମୁଦ୍ର ପାର୍ କରିବାର କୌଣସି ସାଧନ ନାହିଁ, ଓ ମୋତେ କିଛି ବୁଝାପଡୁନାହିଁ କି ଏବେ କଣ କରିବି, ମୋତେ ଏହି କଥାର ଏବେ ଚିନ୍ତା ଅଛି, ତେବେ ବିଭିଷଣ କହିଲେ ଆରେ ଭାଇ , ତ ଏଥିରେ ଅଧିକା ଉଦାସହେବାର କଣ ଅଛି । ଏମିତି କହିକରି ଏକପତ୍ରରେ ନାଁ ଲେଖିକରି ତାକୁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ଧୋତିରେ ବାନ୍ଧିକରି କହିଲେ କି ମୁଁ ଏକ ତାରକ ମନ୍ତ୍ର ବାନ୍ଧିଛି, ଓ ତୁମେ ଖାଲି ଇଶ୍ୱର ଉପରେ ଶ୍ରଦ୍ଧାରଖିକରି ଟିକିଏ ବି ଭୟଭୀତ ହେବନାହିଁ ,ପାଣୀରେ ଚାଲିଯିବ, ତୁମେ ନିଶ୍ଚିତ ଯିବ , ବିଭିଷଣଙ୍କ କଥାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖି ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ସମୁଦ୍ର ଆଡକୁ ବଢିବାକୁ ଲାଗିଲା ଓ ଧୀରେ ଧୀରେ ସାଗର ଛାତିରେ ନାଚି ନାଚି ସେ ପାଣି ଉପରେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯେବେ ସମୁଦ୍ର ମଝିରେ ପହଞ୍ଚିଲା, ତେବେ ତାରମନରେ ସନ୍ଦେହ ହେଲା ବିଭିଷଣ ଏମିତି କେଉଁ ତାରକ ମନ୍ତ୍ର ଲେଖିକରି ମୋର ଧୋତିରେ ବାନ୍ଧିଛନ୍ତି , କି ମୁଁ ସମୁଦ୍ରରେ ବି ଚାଲି ପାରୁଛି, ଟିକିଏ ଦେଖିନେନ୍ଦେହ ହେଲା ବିଭିଷଣ ଏମିତି କେଉଁ ତାରକ ମନ୍ତ୍ର ଲେଖିକରି ମୋର ଧୋତିରେ ବାନ୍ଧିଛନ୍ତି , କି ମୁଁ ସମୁଦ୍ରରେ ବି ଚାଲି ପାରୁଛି, ଟିକିଏ ଦେଖିନେବି ଯାଉଛି ଏହାକହି ଯେବେ ସେ ଧୋତିରେ ସେ ତାରକ ମନ୍ତ୍ରକୁ ଦେଖିଲା କି ସେଥିରେ କେବଳ ରାମ ନାମ ଲେଖାଯାଈଛି, ଓ ସେ କହିଲା ଆରେ ଏହା କେଉଁ ତାରକ ମନ୍ତ୍ର ଅଟେ ଯାହା ସିଧାସାଧା ରାମନାମ ଅଟେ, ଓ ଯେପରି ସେ ମନରେ ଏହି ପ୍ରକାରର ଅଶ୍ରଦ୍ଧା ଉପଜିଲା ସେହି ସମୟରେ ସମୁଦ୍ରରେ ବୁଡିଗଲା , ଓ ତାର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଗଲା । ଏହି କଥାର ସାର ଏତିକି କି ଆମେ କେବେ ବି ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ବିଶ୍ୱାସ ମାର୍ଗରେ କେଉଁ ପ୍ରକାରର ସନ୍ଦେହ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ କାରଣ ଅବିଶ୍ୱାସ ଓ ଅଶ୍ରଦ୍ଧା ଆମର ଜୀବନରେ ଏମିତି ବିକଟ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟିକରିଥାଏ, ଯାହା ମନ୍ତ୍ର ଜପରୁ ବହୁତ୍ ଉଚ୍ଚା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚାଇଥାଏ , ଏହା ଦ୍ୱାରା ସାଧକ ବି ବିବେକର ଅଭାବରୁ ସନ୍ଦେହରୁପି ଷଡଯନ୍ତ୍ର ଶିକାର ହୋଇ ନିଜ ଅତି ସରଳତା ରୁ ପତନ କରିବସିଥାଏ
