ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର କାହାଣୀ- ପ୍ରେମିକା ୫୦ ବର୍ଷ ପରେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ରୁ କଲ୍ କଲା, ଓ କହିଲା ବାହା ହେଲ ନାହିଁ ମୁଁ ଭାରତ ଆସୁଛି ଆଉ ତାପରେ ଭାରତ ଆସିକି ଏପରି ଘଟିଲା ଯେ..
କହନ୍ତି କି ପ୍ରେମର କୌଣସି ସୀମା ନାହିଁ, ଏହାର ଏକ ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଉଦାହରଣ ହ୍ଲେଆ ରାଜସ୍ଥାନ ଜୈସଲମେରର ଗାଁ କୁଲଧରାରେ ଏକ ଗେଟ୍ କିପର୍ ରୁପରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ ୮୨ ବର୍ଷର ଏକ୍ ବ୍ୟକ୍ତି, ତାଙ୍କୁ ନିଜ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆନ୍ ମହିଳା ସାଙ୍ଗ ଆଜି ୫୦ ବର୍ଷର ପରେ ଏକ ଚିଠି ମିଳିଲା, ଯାହା ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆରୁ ତାଙ୍କ ମହିଳା ମିତ୍ର ପଠାଇଥିଲେ । ଏହି ଦୁହେଁଙ୍କର କାହାଣୀ ଆଜି କାଲି ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆ ବହୁତ ଭାଇରାଲ୍ ହେଉଛି, ମହିଳାଙ୍କ ନାଁ ମରିନା ଅଟେ, ଓ ସେ ମୁଳ ରୁପରେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆର ବାସିନ୍ଦା ଅଟନ୍ତି, ଏକ ଖବରକାଗଜକୁ କହିକରି ମରିନା କହନ୍ତି କି ମୋତେ ଏମିତି ଲାଗୁଛି କି ମୋତେ ସେ ସବୁଦିନ କଥା ହେଉଛନ୍ତି, ଏହା ଏକ ଏମିତି ଅନୁଭୁତି ଅଟେ ଯାହାକୁ ମୁଁ ବୁଝିପାରୁନାହିଁ ।
ଲୋକେ ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆରେ ମରିନାଙ୍କ ଫଟୋ ଡିମାଣ୍ତ କରୁଛନ୍ତି, ଏହି ପ୍ରେମକୁ ବହୁତ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଦେଉଛନ୍ତି, ଓ ଲୋକେ ବହୁତ ସାରା ପ୍ରଶ୍ନ ଯୋଡିକରି କହୁଛନ୍ତି କି ଏବେ ଆପଣ ଆଉଥରେ ଦେଖାକରିବାପରେ କିପରି ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି, ଏବେ ତାଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉଛି କି ନାହିଁ, କଣ ଆପଣ ତାଙ୍କ ଫଟୋ ସେୟାର୍ କରନ୍ତି, ଆପଣଙ୍କ ଷ୍ଟୋରି ଶୁଣିକରି ମୋର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବୋହିଯାଇଥିଲା, ମୁଁ ଏହା ଏବେ ଆଶା କରୁଛି କି ଏବେ ଆପଣ ଦୁହେଁ ସାଥିରେ ରୁହନ୍ତୁ । ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜ ଅଧିକାଂଶ ଜୀବନ କୁଳଧରାରେ ଏକ ଗେଟ୍ କିପର୍ ରୁପରେ କାମ କରି ବିତାଇଥିଲେ, ଓ ଏବେ ଏକ ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆ ପେଜ୍ ରେ ନିଜ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ କାହାଣୀକୁ ଜଣାଈଥିଲେ, ମୁଁ ନିଜ ୩୦ ଦଶକରେ ଥିଲି ଯେବେ ମୁଁ ପ୍ରଥମେ ମରିନାକୁ ଦେଖାକରିଥିଲି, ସେ ଏକ ମରୁଭୁମି ଯାତ୍ରା ପାଇଁ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆରୁ ଜୈସଲମେର୍ ଆସିଥିଲେ
ଏହା ୫ ଦିନର ଏହି ଯାତ୍ରାରେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଓଟରେ ଯାତ୍ରା କରିବା ସିଖାଇଲି, ସେ ୧୯୭୦ ଦଶକର ଥିଲା, ସେହି ଦିନରୁ ପ୍ରଥମ ନଜରରେ ହିଁ ପ୍ରେମ ହୋଇଯାଏ, ସେ ଲେଖିଲେ, ଏହା ପ୍ରଥମ ନଜର ହିଁ ପ୍ରେମ ଥିଲା, ପୁରା ଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଆମେ ଜଣେ ଅନ୍ୟଜଣାଙ୍କୁ ଦେଖିକରି ରହିଯାଇଥିଲୁ, ଓ ସେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ଯିବାପାଇଁ ବାହାରିଲେ ତାହାପୁର୍ବରୁ ମରିନା ମୋତେ ତିନିଟି ଯାଦୁଇ ଶବ୍ଦ କହିଥିଲେ , ଆଇ ଲଭ୍ ୟୁ ମୁଁ ତ ପୁରା ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇଗଲି, ମୁଁ ମନେ ମନେ ଲାଜ କରୁଥିଲି, ସେ ଆଗକୁ ଲେଖିଲେ କି କିନ୍ତୁ ସେ ବୁଝିଯାଇଥିଲେ କି ଆମେ ସଂମ୍ପର୍କରେ ରହିବୁ, ମରିନା ଫେରିଯିବାପରେ ସେ ମୋତେ ସବୁ ସପ୍ତାହରେ ଗୋଟେ ଚିଠି ଲେଖୁଥିଲେ, ଓ କିଛି ସପ୍ତାହପରେ ମୋତେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ଡକାଇଲେ, ସେହି ସମୟରେ ମୋର ମନ ଗଗନ ଛୁଇଁଥିଲା, ମୁଁ ଭାରତ ଛାଡିବାକୁ ରାଜି ନଥିଲି, ଓ ସେ ଭାରତରୁ ଯିବାପାଈଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ, ମୁଁ ତାଙ୍କୁ କହିଲି କି ଏହା ବେଶୀ ଦିନ ଯାଏଁ ଚାଲିପାରିବ ନାହିଁ
ଆମେ ଅଲଗା ହେବାର ଫଇସଲା କଲୁ, ମୋର ଯିବାର ଦିନ ସେ ବହୁତ କାନ୍ଦିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୋତେ ସେହି ଦିନ ଯିବାକୁ ପଡିଲା, ତାପରେ ଆମ ଜୀବନ ଆଗକୁ ବଢିଚାଲିଲା, କିଛି ବର୍ଷ୍ ପରେ ପାରିବାରିକ ପ୍ରେସରରେ ମୋତେ ବିବାହ କରିବାକୁ ପଡିଲା, ତାହା ପରେ ମୁଁ ନିଜ ପଇର୍ବାର ପାଳନ ପୋଷଣ ପାଇଁ ନିଜ ଗାଁ ପାଖରେ ଭୁତର ସହର କୁଳଧରାର ଗେଟ୍ କିପର୍ ରୁପରେ ଚାକିରି ପାଇଲି, କିନ୍ତୁ ବହୁତଥର ମୋତେ ନିଜକୁ ମରିନାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଭାବିବାକୁ ଅଟକାଇପାରୁନଥିଲି
କଣ ତାଙ୍କର ବିବାହ ହୋଇଗଲା, କଣ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଆଉଥରେ ଦେଖିପାରିବି, କଣ କେବେ ଆମେ ଦେଖାକରିପାରିବୁ, କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଚିଠି ଲେଖିବାର କେବେ ସାହାସ ହେଲା ନାହିଁ ସେ କହନ୍ତି କି ଯେପରି ସମୟ ଅତିବାହିତହେବାକୁ ଲାଗିଲା, ସେମିତି ସ୍ମୃତି ଫିକା ପଡୀଯାଉଥିଲା< ମୁଁ ନିଜ ପାରିବାରିକ ଦାୟିତ୍ୱରେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଗଲି, ତାପରେ ୨ ବର୍ଷ ପୁର୍ବରୁ ମୋର ସ୍ତ୍ରୀର ନିଧନ୍ ହୋଇଗଲା< ମୋର ସବୁ ପୁଅଙ୍କ ବିବାହ ହୋଇଯାଇଥିଲା, ଓ ସେ ନିଜ ନିଜ ଜୀବନରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ, ଓ ମୁଁ ଏକ ୮୨ ବର୍ଷର ବ୍ୟକ୍ତି ହୋଇଯାଇଥିଲି, ଯାହା ଭାରତର ଏକ ଭୁତର ଗାଁ ରେ ଗେଟ୍ କିପର୍ ଚାକିରିରେ ଥିଲି
ସେ ଆଗକୁ କହନ୍ତି କି ଯେବେ ମୁଁ ଭାବିଲି କି ଜୀବନ ମୋତେ ଆହୁରି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ପକାଇପାରିବ ନାହିଁ, ଏକ ମାସ ପୁର୍ବରୁ ମରିନା ମୋତେ ଚିଠି ଲେଖିଥିଲେ ମୋର ସାଙ୍ଗ୍ ତୁମେ କେମିତି ଅଛ, ମୋ ମନରେ ଚହଳ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା, ୫୦ ବର୍ଷ ପରେ ସେ ମୋତେ କେମିତି ଖୋଜିଲେ, ତେବେ ଠାରୁ ସେ ମୋତେ ସବୁଦିନ ଡାକୁଛନ୍ତି, ସେ ମୋତେ କହିଲେ କି ସେ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାହା ହୋଇନାହାନ୍ତି, ଓ ଜଲଦି ହିଁ ଭାରତ ଆସୁଛନ୍ତି, ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇଗଲା, ତେବେଏହିପରି ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିର କାହ୍ଣୀ ଆମକୁ ହସାଇଲା ଓ କନ୍ଦାଇଲା ବି, ସେ ଏଇ ପରି ୮୨ ବର୍ଷର ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ନିଜ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ ପୁଣି ମିଳିଯାଇଛି ।
