କେମିତି ପାଠ ପଢ଼ାରେ ଟପର ହେବେ, କିପରି ମନ ଲାଗିବ, ସ୍ୱପ୍ନରେ ମଧ୍ୟ ପାଠ ପଢିବେ…
ପାଠ ପଢ଼ାରେ ମନ ଲାଗୁ ନାହିଁ। ଯେତେବେଳେ ପାଠ ପଢିବାକୁ ବସୁଛି ନିଦ ଲାଗୁଛି। ଏମିତି ଲାଗୁଛି ଯେମିତି ପାଠ ପଢ଼ାର ବନ୍ଧନ ରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ନିଜ ଯୌବନ ଅବସ୍ଥାକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଛି। ମୋବାଇଲ ଫୋନ ଚଳେଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହଉଛି।ଚାଟିଂ କରିବାକୁ ଇଛା ହଉଛି। ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହ ଖଟି କରିବାକୁ ଇଛା ହଉଛି। ସବୁବେଳେ ଭାବୁଛି ଏହି ପାଠ ପଢା କୁ କିଏ ବାହାର କରିଛି? ଏହା ଭାବୁଛି ଟପ କରୁଥିବା ପିଲା ମାନେ କିପରି ପଢ଼ନ୍ତି,ସେ କିପରି ଏତେ ମାର୍କ ନେଇଆସନ୍ତି।ତାଙ୍କ ମେମୋରୀ ପାୱାର ଏତେ ମଜଭୁତ କିପରି।ଆଉ ପିଲା ମନେ କିପରି ପରୀକ୍ଷା ରେ ୯୯% ନେଇ ଆସନ୍ତି?
ହେଲେ ତମେ ବହୁତ ପଢୁଛ ହେଲେ ତମ ମାର୍କ କମ ଆସୁଛି। କଣ ହଉଛି ଯେଉଁଥି ପାଇଁ ଟପର ପିଲାଙ୍କ ଠାରୁ ତମକୁ ଭିନ୍ନ କରୁଛି। ଏହାର ଜବାବ ତମ ନିଜ ଠାରୁ ଦରକାର। ଏମିତି କଣ ଅଛି ଯାହା ଅନ୍ୟଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି କିନ୍ତୁ ତମ ପାଖରେ ନାହିଁ ।ଏମିତି କେଉଁ କାମ ଅଛି ଯାହାକୁ ଟପର ପିଲା କରିପାରିବେ ତୁମେ କରି ପାରିବ ନାହିଁ।ଏମିତି କଣ ଅଛି ଯାହା ତାକୁ ଜନ୍ମରୁ ମିଳିଛି ଆଉ ତମକୁ ମିଳିନାହିଁ।ଭାବିଛ କେବେ?ଭାବିଲେ ନା ବହୁତ କିଛି ଜବାବ ମିଳିଯିବ।
ପ୍ରଥମ କଥା ତୁମ ଓ ଟପର ପିଲାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶରୀରର କିଛି ଫରକ ନାହିଁ।ତୁମର ଶାରୀରିକ ଅଙ୍ଗ ସେହିପରି କାମ କରେ ଯେମିତି ଏକ ଟପର ପିଲାର।ତୁମେ ବି ନିଦରେ ଶୋଇପଡ ଆଉ ଗୋଟେ ଟପର ବି ନିଦରେ ଶୋଇଥାଏ।ତମେ ମୋବାଇଲ ଧର ସେ ମଧ୍ୟ ଧରେ। ତା ପାଖରେ ସେହି ସିଲ୍ଲାବାସ ଅଛି,ସେହି ସମୟ ଅଛି ଯାହା କି ତମ ପାଖରେ ମଧ୍ୟ ଅଛି। ତାହାଲେ ଫରକ କଣ ରହିଛି। ଫରକ ବହୁତ କମ।ଗୋଟିଏ ଫରକ ହେଉଛି ସମୟ ଓ ପ୍ରାଥମିକତା ର। ଗୋଟିଏ ଟପର ଜାଣିଛି କେଉଁ କାମ କୁ କେତେ ସମୟ କରିବା।କେଉଁ କାମ କୁ ଆଗ କରିବା ଆଉ କେଉଁଟାକୁ ପଛରେ।ଯେମିତିକି ଉଦାହରଣ ମୁ ଜାଣିଛି ମୋବାଇଲ ଧରିଲେ ମୋର କାମରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି ହବ ସେଥିପାଇଁ,ମୋର ପ୍ରଥମ କାମ କୁ ଆଗ ସାରିକି ତାପରେ ଫୋନ ଧରିବି।କେଉଁଠି ନିଆଁ ଲାଗୁନି।
ତମ ସପ୍ନ ବା ସଫଳତାକୁ ଆଗ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେବା ଉଚିତ।ଆଉ ଦ୍ୱିତୀୟ ଜିନିଷ ହେଉଛି କି ତମର କାମ ହେଲା ଖାଲି ପଢିକି ଘୋଷିଦେବ ଆଉ ପରୀକ୍ଷାରେ ଲେଖିଦେବା।ହେଲେ ଗୋଟିଏ ଟପର ଏହା କରେ ନାହିଁ।ସେ ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପଢେନି।ପାଠପଢା ତ ଏକ ମାଧ୍ୟମ।ତାର ଲକ୍ଷ କିଛି ଅଲଗା ଥାଏ।ଜୀବନରେ ସେ ତାର ଲକ୍ଷ କୁ ପାଇବାର ଗଭୀର ଇଚ୍ଛା ରଖିଥାଏ।ଏଥିପାଇଁ ସେ ପଢିଲା ସମୟରେ କେବେ ଶୋଇ ନଥାଏ।ସେ ପାଠକୁ ପ୍ରଥମେ ବୁଝେ।ଏହି ଜିନିଷ ଟା କଣ।ଏହା ର ବ୍ୟବହାର କଣ।ଏଥିପାଇଁ ସେ ପାଠ କୁ ସହଜରେ ଭୁଲି ନଥାଏ।
ଯେତେବେଳେ ତମ ଉପରେ ପଙ୍ଖା ଚାଲିଥାଏ,ଲାଇନ ପଳେଇବା ସମୟରେ କେବେ ଭାବିଛ କେତେ ସମୟ ପରେ ଏହି ପଙ୍ଖା ଟି ଆଉ ଘୁରିବ ନାହିଁ। ଗୋଟେ ମିନିଟ ରେ ଘରେ ଥିବା ବର୍ଲ ଲାଇଟ କେତେଥର ଧପ ଧପ ହୁଏ।ଏହା ଏକ ଘଣ୍ଟା ରେ କେତେ ୟୁନିଟ ଉଠାଏ?ନାଁ ଯଦି ଭାବିଥାନ୍ତ ଏହି କଥା ହୁଏତ ପରୀକ୍ଷା ରେ ଆସିଥିବା ବିଦ୍ୟୁତ ବିଷୟ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର କେବେ ଭୁଲ କରିନଥାନ୍ତ। ଏହି ହଉଛି ଫରକ ଟପର ପିଲା ଓ ଅଭେରେଜ ପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କଇଁକି ନା ଘୋଷା ପାଠ ତ କାଲି କି ଭୁଲି ଯିବ। ହେଲେ ବୁଝିକି ପଢିଥିବା ପାଠ କେବେ ହେଇ ଭୁଲି ହବନି।ଏହା ସବୁବେଳେ ମନେ ରହିବ। ମନେ ରଖିଥାଅ ଯେଉଁ ପାଠ ପାଇଁ ତମେ ରାତି ସାରା ଉଜାଗର ହୋଇ ପଢିଛ,ତାର ଫଳ ଦିନେ ନା ଦିନେ ନିଶ୍ଚୟ ତମକୁ ମିଳିବ।ବାସ ଟିକେ ଧର୍ଯ୍ୟ ରଖ।ଜିତିବା ତମ ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖାଅଛି।
